Manşet: İkimizi bir kefene saralar. Bir mezarda sır olalım sevdiğim.
Sen aşkın vücut bulmuş halisin.
Sana duyduğum hasret duyguların en güzeli.
Aşktın sen, gidişinden bildim seni.
Sevmek için “yürek” sürdürmek için “emek” gerek.
Allah’ım bana bir yol göster, ona çıksın.
Tek kişilik miydi ki bu şehir, sen gidince bomboş kaldı.
Kalbim gözlerimi kıskanır seni gördüğüm zaman.
Aşk sevgilim, seni düşlerken saç diplerimin bile terlemesi.
Onunla kavga etmeyi, başkasıyla gülmeye değişmem.
Okyanusta ölmez de insan, gider bir kaşık sevdada boğulur.
Sen yeter ki çocukluk yap. Gönlümde salıncağın hazır.
Yağmur başladı… Gelse de ıslansak dediği biri olmalı insanın.
Sen bana Allah’ın emanetisin. Seni sevmek aşktır bana.
Aşk kapıyı çaldığında hemen açma, bazıları zile basıp kaçıyor.
Bazen öyle biri gelir ki, bütün gidenlere teşekkür edersin.
Canımın içi, sen hangi şiirden kaçıp geldin yüreğimin orta yerine?
Yüreğime düştüğün günden bu yana Allah’tan tek dileğimsin.
Diyorum ki yar; ellerimi tutan ellerin cennete götüren rehberim olsun.
Aşık olduğun zaman ilk görüşte değil, her görüşte aşık olacaksın.
Her insan bir yağmur tanesidir. Kimi çamura kimi gül yaprağına düşer.
Ötesi yok bu duanın benim ol. Benimle, aklınla, aşkınla bin yaşa.
Benim sadece sana ihtiyacım var. Sesine, gözlerine, mesajlarına, cümlelerine…
Sen benim arayıpta bulduğum değil, hiç aklımda yokken aşık olduğumsun.
Ben utangaç bir kalbi taşırım geceden. Ben sana âşık olduğumu, ölsem söyleyemem.
Sahi neydi o kural! Sevince mi kaybediyorduk? Kaybedince mi seviyorduk.
Aşk yolunun garip yokuşları ve inişleri vardır. Çıkarken baş döner, inerken gönül bulanır.
Aslında bütün insanları sevebilirdim, sevmeye ilk senden başlamasaydım.
Gitmekle gidilmiyor ki… Gitmekle gitmiş olamazsın; gönlün kalır, aklın kalır, anıların kalır.
Aşk seninle güzel bir tanem… Sen benim ömrüme ömür katan nefesimsin.
Ey gönül. Aşkı arama. İnan ki ararken kaybolursun. Bulduğunda ya veli ya da deli olursun.
Seni ne zaman unutacağımı sorma. Çünkü ne zaman öleceğimi bilmiyorum.
Öyle çok yanar ki için dünyadaki bütün suçları işlediğini sanırsın. Oysa sadece sevmişsindir.
Sus be yüreğim! Ben de biliyorum özlediğimi. Sus da, bilmesin özlendiğini.
Varsın iki göz odalı bir evimiz olmasın, yeter ki senin iki gözün bende olsun…
Dilim seni konuşmaktan başka bişey bilmez yediklerinden sensiz tad alır mı sanırsın sevgili.
Sensiz bir gün daha akşam oldu. İçim el vermiyor. Biz buna “gün” demeyelim.
Bu saatten sonra sensiz bırak nefes almayı kalbim atmak için bile üşenir özlemin yetti dön artık.
İkiden bir çıkınca bir kalırmış. Yalan! Sen gidince ben kalır mıyım sanıyorsun?
Gördüğüm en güzel manzaradır yüzün gözlerin bakışların. Duyduğum en güzel şarkıdır sesin.
Ben seni ne dağlara ne de buğulu camlara yazdım. Ben seni yüreğime yazdım.
Bil ki düşmek değildir insanları üzen. Elinden tutar gibi yapıp aslında itenlerdir insanı hayata küstüren.
Sana en muhtaç olduğum şu anda gel. Yaşamak olsan da gel, ölüm olsan da gel.
Yağmurun yağışında çiçeklerin açışında bile senin anlamın var ben sana hasret boşa oluyor bunlar.
Aşktan yana yaşadıklarımı bilseydin eğer, halen sevebiliyor olduğuma aşık olurdun.
Belki hiçbir evrakta isimlerimiz yanyana gelmedi. Ama gayriresmi birçok hayalde ben seninle aynı yastıkta yaşlandım.
Ey yar! Seninle ölmeye geldim. Ateşsen yanmaya, yağmursan ıslanmaya, soğuksan donmaya geldim. Mevlan
Kır kalemin ucunu. Bundan sonraki yolculuğumuz aşk yolculuğudur. Aşkı kalem yazmaz ki kitaplarda bulasın.
Hatalı olduğumda beni sev. Korktuğumda beni sar. Ve gittiğimde tut. Çünkü; ihtiyacım olan her şey sensin.
Seni bana veren rabbime şükürler. Yaşanan senli her anıma şükürler. Göz görüp gönlüm severse sevgim için seni gören gözlerime teşekkürler.
Çıkarsız sevdim seni, üşürken ısınmaya hasret gecelerde. Yalansız sevdim seni, ölüme esen sabah yellerinde…
Takma dişlerimizin yerlerini unutana kadar seveceğim seni. Tansiyonum düşse bile sen düşme diye tutacağım seni.
Tabaklarda kalan son kırıntılar gibiydi sana olan sevgim. Sen beni hep bıraktın; bense hep arkandan ağladım.
Yüreğim hafif ıslaktır benim kuytu köşelerde ağlamaktan ve rengi hafif uçuktur kurusun diye kaç kez güneşe asmaktan.
Bir isteğim var sadece senden, onun kokusunu al getir, onu saçlarını al getir, hatta mümkünse onu al getir bana rüzgâr.
Sen benim yaşama sebebimsin, benim son nefesimsin, sebepsiz gözyaşlarım, kurduğum tek hayalimsin sen benim cennetimsin.
Dava: Bir aşk hikâyesi, Davacı: Yalnızlık, Davalı: Ayrılık, Şahit: Yeminler, Suçlu: Sevgilim, Ceza: Sonsuza dek seveceğim.
Yine gece, yine hüzün ve yine içimde sen… Ve yine biliyor musun içimde sen olunca hüzünde güzel. Ahmet Hamdi Tanpınar
Birinin gözlerine bakmak, onun rüyalarına girmeyi göze almak demektir. Sevmeye kabiliyetin yoksa o gözlere bakmayacaksın.
Ah benim sevdasında bencil; ama yüreğinde sağlam sevdiğim. Aklıma gelişini seveyim, ne güzel darma duman ediyorsun beni.
Hadi gel tut hadi gel tut ellerimi! Benimle yan! Benimle meydan oku her çaresizliğe! Benimle uyu benimle uyan. Birlikte varalım nice yıllara…
Sen benim en kıymetlimsin, en güzel vazgeçilmezimsin. Sevmekle bitmeyenimsin, sen benim hakikatlimsin. En derin, en içimdesin, sen benim en güzel derdimsin…
Ölsen bile benden kurtulamazsın. Kefen olur bedenini sararım. Yağmur olur üzerine yağarım. Çiçek olur mezarında açarım. Ölsen bile benden kurtulamazsın.
Senin gözbebeklerin var ya, kadın kadın gülen, insan insan bakan gözbebeklerin. Beni tutsa tutsa gözlerin tutar ayakta. Beni yıksa yıksa gözlerin yerle bir eder. Bir açarsın ki mutluyum. Bir kaparsın her şey elimden gitmiş.
Ey sevgili, ilacım da sensin, çarem de sensin. Yüz parça olmuş gönlümün nuru da sensin. Çaresiz gönlüm de, senden başka ne varsa hepsi yok oldu. Beni kimsesiz bırakma! Gel!
Sen benim bakışına hasret kaldığım sesine özlemle bağlandığımsın. Özlemim, hasretim, bakmaya doyamadığımsın. Bahtıma doğanımsın. Olmazsa olmazımsın. Nefretim, öfkem, kinim, sevincim, umudum, düşüm, rüyam, hayalim ama en çok ağlatan, en çok kanatansın… Sen tarifi imkânsızımsın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder